A day in A city

Nog steeds dreigingsniveau drie, ook in Luik, beweerde de journalist op de radio. Dat bericht lijkt ter plekke aangekomen eerder surrealistisch en dat komt goed uit. In grijs weer - nog even en dan regen - staan we te kijken naar twee militairen die wat verloren het station bewaken.

Journalisten berichten altijd over één plek, ze zitten op die ene pin in Google, zeg maar. Maar op die ene pin is nu, hier, nada dreiging. En als er al enige dreiging zou zijn, dan komt die van de twee militairen aan het station. Het is tijd voor surrealisme.

Het kan haar vandaag even geen moer schelen, terwijl ik nu echt wil vreten. Zij is verzadigd van kunst, mijn honger knaagt. Maar niemand blijft onberoerd bij genialiteit in de waanzin. Of is het teveel drank en drugs? Dali, dus. Hij werkte overdreven gedetailleerd, waardoor dromen werkelijk werden. Of werkelijk dromen. Het is Daliniaans betekent het is knap f****d up, met de nadruk op knap.

Surrealisme is het dictee van de gedachte, in afwezigheid van elke controle uitgeoefend door rede, buiten elke esthetische of morele overweging om. Wel, Dali is dat dictee. Hij was en état d’ érection intellectuelle permanente.

Zijn grasauto is zo een erectie. Het is een kever (VW) met daarin een gezelschap, onderweg naar een plek om te picknicken. Alles in en aan de auto ademt onderweg-zijn-naar-een-leuke-plek-in-de-natuur uit waar zal gegeten en gedronken worden. De schapenwolkjes op de vest en de plastron van de man zijn slechts een detail.  “Il y a moins de folie dans ma méthode que de méthode dans ma folie.” Wat Dali zegt, houdt steek.

Zijn Olifanten op hoge poten, de heilige Antonius, Landschap met touwtje springend meisje, Femme à la tête de fleurs, de anticlimax, van Salvator tot Dali; allemaal erecties. En zoals het bij erecties betaamt; om van te genieten.

Wat als… Jezus een vrouw was. Wat als … avant la lettre. De serieux waarmee Dali de kronkels in zijn brein erkent en er iets mee doet. Dat levert op. Wat zo typisch is voor de man en velen die op hem gelijken. Vreemd werkende hersenen zorgen meestal voor een wereld met een hoek af.  En die kan heel kunstig zijn. In the case Dali surrealistisch.

Dat hele oeuvre vonden we in de clandestiene voorgeborchten van een megalomaan HST-station. In Luik. Met twee legermannen ervoor, dreigend met twee kalasjnikovs. De hand van Dali herkenbaar.

3 november 2016